..."Γελούσαν" τα παιδιά, "έπαιζαν", "ζήλεψα", πάντα μ' άρεσε το "παιχνίδι" τους, έτρεξα (πάντα στα πεταχτά), να πάρω "δόση" απ' το "γέλιο" τους!
Αστείρευτη πηγή η "τρέλα" τους, το πάθος τους, το ταλέντο τους, τα "ΟΛΑ" τους, γι' αυτό που με πολλή αγάπη, κάνουν!
Τι να ψάχνω ονόματα;
"ΔραΠαίκτες" Βόλου, φτάνει!
Όχι μόνο για την ανάρτηση, αλλά, ως τα πέρατα του κόσμου!
"Ευχαριστώ" πολύ τα παιδιά, που μ' άφησαν να "ζήσω" και να "κλέψω" στιγμές, απ' το εργαστήριο της Τέχνης τους!
"Θερμά Συγχαρητήρια", για ΟΛΟ αυτό το "Υψηλής Αγάπης και Τέχνης, Γλυκό" που ετοιμάζουν, και "Καλή επιτυχία"!
Πάντα ήθελα να δω θεατρικές πρόβες από κοντά, ήταν η πρώτη μου φορά, κι αυτό που "είδα" και ένιωσα, δεν έχει καμία σχέση μ' αυτό που κράτησε η μηχανή μου!
Τυχαίες στιγμές, που δούλεψε το χέρι αλλιώς, αντί να χτυπάει παλαμάκια!
(Πολλά ήθελα να γράψω, ας όψονται οι υποχρεώσεις μου!)
Φέρνω κόπυ τους απ' το Φέις, (όσοι έχετε- βρείτε τους, αξίζουν!) αλλά και τα δικά μου "κρατήματα" απ' το You Tube, "κακά", ναι, μα τόσο, "ΚΑΛΑ"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το "κάτι" που μένει...