Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Εδώ χαμόγελο!...

Πήγα πάνω (εννοώ το Φεις - είναι το ρετιρέ μου), είχε τόσο "υλικό" για αναμετάδοση, λάικ και συζήτηση (είναι και το Πολυτεχνείο, το χωριό, εκδηλώσεις, βιβλία, ποίηση, θέατρο, πολιτισμός και βάλε και βγάλε), αδύνατον, δεν έχω χρόνο, έφυγα σιωπηλά!
Φεύγοντας πέτυχα τον Νικόλα Μεργιαλή που ζητούσε χαμόγελα, αλλά, αν ήξερε πόσο δύσκολα έγιναν κι αυτά στην εποχή μας!!! (Ωστόσο, του χαμογελάω από δω, απ' την κάπως πιο σταθερή, έδρα μου! Έτσι κι αλλιώς, εκτός απ' τις έκτακτες που προκύπτουν αναρτήσεις, έχω κρατήσει Νούμερο στο πάρκινγκ, (στις κρατούενες αναρτήσεις μου) ιδιαίτερο γι' αυτόν! Θέμα χρόνου είναι, να το γράψω.)

Εν ολίγοις, έφερα ότι έπιασε το κόπυ μάτι μου! (βάλε και νυσταγμένο)

Ο Nikos Mergialis Mousikoi Ixnilates κοινοποίησε τη φωτογραφία του.
"...χαμογέλα ρεεεεεεεεεε......τι σου ζητάνε;;;;;;..." Χ.Μ.

  • Katerina Noima
Τέλος το καφεδάκι......τσιπουράκι τώρα....και το βράδυ......Καλή Αντάμωση στο "ΑPERTO rock live stage".
Απλά.....και ΟΜΟΡΦΑ!
  • Katerina Noima
"...κάτσε κάτω"
Με....θυμάμαι στην εφηβεία να πηγαίνω σε συναυλίες και να στέκομαι όρθιος μπροστά από κόσμο που καθόταν.
Συναυλίες με ψυχή και παλμό.
Πολλές φορές μου λέγανε οι από πίσω...."κάτσε κάτω ρε δε βλέπουμε".
Το ότι δεν βλέπανε.....σεβαστό.
Και σεβασμό πάντα στις μεγαλύτερες ηλικίες που το "όρθιο" ήταν αδύνατο.
Αλλά δεν μπορούσα ποτέ να συμβιβαστώ με το "κάτσε κάτω".
Δεν μου καθόταν καλά στ' αφτιά.
Μου την έδινε ρε παιδί μου........
Όχι όρθιος!!! εκεί....στη κόντρα....!
Η συναυλία ήταν όπως η ζωή για μένα.....
Άκου "κάτσε κάτω"????
Κι έτσι ήταν οι περισσότεροι φίλοι μου.............
Γιατί από κει ξεκινάει το κακό.......
Απ' το "κάτσε κάτω".....στο "μη μιλάς"....στο "δεν ξέρεις εσυ...."
κι όλα αυτά που προσπαθούσαν να μας περάσουν..........

Τέλος πάντων αυτό.....με αφορμή ενός 19χρονου που με ρώτησε χθες
"καμιά καρεκλίτσα έχει εκεί που παίζεις να καθίσω; "
Τελικά αυτό το γαμημένο "κάτσε κάτω".......έπιασε τόπο......!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το "κάτι" που μένει...