Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

-Τι είναι τελικά η Αγάπη Δάσκαλε;

Ο Dimitris Nomikos κοινοποίησε μια φωτογραφία στην ομάδα "Η Ψυχολογία με λόγια απλά".
-Τι είναι τελικά η Αγάπη Δάσκαλε;
-Αν στο περιβάλλον που μεγάλωνες, σου ψαλίδιζαν συνεχώς τα φτερά, σου τραβούσαν το πάτωμα κάτω από τα πόδια σου, σου έλεγαν συνεχώς ότι πρέπει να τους ακούς για να γίνεις αυτό που σου λένε, τότε μεγαλώνοντας θα ψάχνεις για έναν άνθρωπο που θα είναι πατερίτσες για εσένα, και εσύ θα το ονομάζεις αγάπη. Αυτό όμως, εξάρτηση λέγεται.
Αν μεγάλωσες πιστεύοντας ότι η αγάπη βρίσκεται στην τελευταία σου μπουκιά που πρέπει να καταπιείς, τότε η αγάπη στη μαγειρική ικανότητα του άλλου θα βρίσκεται και στις γευστικές απολαύσεις που λαίμαργα θα καταναλώνεις. Αυτό όμως αγάπη δεν είναι, βουλιμία και έλλειψη λέγεται και παχύσαρκους δημιουργεί.
Αν μεγάλωσες σε ένα αδιάφορο ή σκληρό περιβάλλον, και δεχόσουν τη στοργή και το χάδι μόνο στην αρρώστια σου, τότε ασθενικός και ψυχρός θα ψάξεις να γίνεις και θα γυρεύεις ντάντεμα και κανάκεμα μέσα σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι. Αγάπη δεν είναι αυτό, σωματοποίηση της κενότητάς σου λέγεται.
Αν αναλάμβανες ρόλο ήρωα και ηγέτη, θα ψάχνεις στις πλάτες σου το μέλλον όλου του κόσμου να κουβαλάς και αγάπη για σένα θα είναι να έχεις την ευθύνη των άλλων. Αγάπη αυτό δεν είναι, ψυχαναγκασμός λέγεται.
Αν μεγάλωσες στην κριτική και την επίκριση, αγάπη για σένα θα είναι οι άλλοι να ακολουθούν αυτό που εσύ θεωρείς σωστό. Αγάπη αυτό δεν είναι, επικριτής γίνεσαι, και στην κατάθλιψη οδηγεί.
Δες ειλικρινά από πού προέρχεσαι, και θα δεις τα θεωρώ σου. Κάθε "με αγαπάς αν" ή "δεν με αγαπάς αν" που λες, τοποθετεί τα προσωπικά σου όρια και πεποιθήσεις για την αγάπη, και η αγάπη όρια δεν έχει.
-Τι είναι τελικά η Αγάπη Δάσκαλε;
-Αν στο περιβάλλον που μεγάλωνες, σου ψαλίδιζαν συνεχώς τα φτερά, σου τραβούσαν το πάτωμα κάτω από τα πόδια σου, σου έλεγαν συνεχώς ότι πρέπει να τους ακούς για να γίνεις αυτό που σου λένε, τότε μεγαλώνοντας θα ψάχνεις για έναν άνθρωπο που θα είναι πατερίτσες για εσένα, και εσύ θα το ονομάζεις αγάπη. Αυτό όμως, εξάρτηση λέγεται.
Αν μεγάλωσες πιστεύοντας ότι η αγάπη βρίσκεται στην τελευταία σου μπουκιά που πρέπει να καταπιείς, τότε η αγάπη στη μαγειρική ικανότητα του άλλου θα βρίσκεται και στις γευστικές απολαύσεις που λαίμαργα θα καταναλώνεις. Αυτό όμως αγάπη δεν είναι, βουλιμία και έλλειψη λέγεται και παχύσαρκους δημιουργεί.
Αν μεγάλωσες σε ένα αδιάφορο ή σκληρό περιβάλλον, και δεχόσουν τη στοργή και το χάδι μόνο στην αρρώστια σου, τότε ασθενικός και ψυχρός θα ψάξεις να γίνεις και θα γυρεύεις ντάντεμα και κανάκεμα μέσα σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι. Αγάπη δεν είναι αυτό, σωματοποίηση της κενότητάς σου λέγεται.
Αν αναλάμβανες ρόλο ήρωα και ηγέτη, θα ψάχνεις στις πλάτες σου το μέλλον όλου του κόσμου να κουβαλάς και αγάπη για σένα θα είναι να έχεις την ευθύνη των άλλων. Αγάπη αυτό δεν είναι, ψυχαναγκασμός λέγεται.
Αν μεγάλωσες στην κριτική και την επίκριση, αγάπη για σένα θα είναι οι άλλοι να ακολουθούν αυτό που εσύ θεωρείς σωστό. Αγάπη αυτό δεν είναι, επικριτής γίνεσαι, και στην κατάθλιψη οδηγεί.
Δες ειλικρινά από πού προέρχεσαι, και θα δεις τα θεωρώ σου. Κάθε "με αγαπάς αν" ή "δεν με αγαπάς αν" που λες, τοποθετεί τα προσωπικά σου όρια και πεποιθήσεις για την αγάπη, και η αγάπη όρια δεν έχει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το "κάτι" που μένει...